08-06-2009

Mijn vaste vismaat werkt tegenwoordig in een andere ploeg waardoor dat vaste een andere inhoud heeft gekregen. Waar we vroeger, het lijkt al lang geleden steeds samen vrij waren zijn we dat nu niet meer. Als ik vrij ben werkt hij en andersom.

Toch hebben we deze week een dag samen vrij en een afspraak is dan dus zo gemaakt. De geluiden dat er weer leuk Fint kan worden gevangen op de Waterweg zijn er al weer. Vorig ,jaar hebben Marius en ik ook al een aantal pogingen gedaan maar altijd zonder succes. Dit jaar moet het toch lukken. Van Paulus , een visser bij ons op de club krijgen we een tip over de vliegen en dan blijkt dat ons patroon wel goed is maar de haakmaat te groot. Misschien verklaart dat onze pech van vorig jaar.

Het is om 11:30 uur laag water dus we vertrekken naar de stek om 10:30 uur zodat we op tijd aanwezig zijn.

De dam is al begaanbaar en komt langzaam steeds meer droog te staan. Omgekleed en met de vliegen aan de lijn , 2 stuks, een aan het einde van de tip en een al gelijk boven in de lus bij vliegenlijn lopen we de dam op. Na een meter of twintig beginnen we te werpen, aan de binnenkant en naar links. De lijn kan dan met de stroming mee naar rechts driften terwijl de vlieg afzinkt. Aan het einde van de drift moet je redelijk snel naar binnen strippen anders loop je het risico dat de lijn vast komt te zitten onder de stenen. Binnen tien minuten hebben we de eerste aanbeten en vang ik mijn allereerste Finten aan de vliegenhengel. Dat ze er zitten is duidelijk, overal voor ons zie je vis bovenkomen. Marius vangt ook snel zijn eerste vissen en dat is dan ook gelijk een dubbelaar. Allebei zijn vliegen zijn gepakt en zijn hengel staat krom. We staan helemaal goed en om de paar worpen is het raak. Een aantal andere vissers komen bij ons staan maar lijken het toch niet goed te doen . Zij vangen niet veel en naast ons staat iemand met een zware zinklijn achtjes te draaien bij het binnenhalen. Hij zit dan ook steeds vast en ondanks de tip om sneller te strippen blijft hij ermee doorgaan.

Even later staan we weer alleen op de dam en blijven gewoon doorvangen, het lijkt op hard werken.

Om zes uur houden we het voor gezien,  voelen we ons uitgeteld en zijn toe aan een kop koffie of iets anders te drinken.

Wat een dag, we zijn uiteindelijk opgehouden met tellen maar een reële schatting zou toch zijn Marius zo’n 60 en ik zeker 40 mooie Finten. Wat een ervaring, na zo’n visdag ben je weer even verzadigd .

Ons volgende avontuur staat al weer voor de deur: Noorwegen 2009 komt dichtbij en er moet nog veel gebonden worden!